MEHMET REBİİ ÖZDEMİR
CHP Genel Lider Yardımcısı Gülizar Biçer Karaca Samsun’da DİSK Genel-İş Sendikası genel konseyine katıldı. Karaca, “Başkanım ‘DİSK o masadan çekildi, zira orada bir tiyatro oynanıyordu’ dedi. Evet, nitekim orada bir tiyatro oynanıyor. Bundan daha hoş tabir edilemezdi. Oturuyorlar, tartışıyorlar sonra üstteki kişi diyor ki, ‘siz bir şükran belirtin ki, ben yüksek ilan edeyim’, ona nazaran de bu süreci kazananın sendikaların değil, işçilerin, emek uğraşı verenlerin değil tek adamın olsun istiyor” dedi.
DİSK Genel-İş sendikası Samsun şubesinin dün yapılan Olağan 9. Genel Konseyine CHP Genel Lider Yardımcısı ve Denizli Milletvekili Gülizar Biçer Karaca ile CHP Samsun Milletvekili Neslihan Hancıoğlu da katıldı.
“ORADA BİR TİYATRO OYNANIYOR”
Gülizar Biçer Karaca şunları söyledi:
“Ben bugün Samsun’da bir program için bulundum ve Keyifli (Karabacak) liderim sizi de ortamızda görmek istiyoruz deyince, sizlerle birlikte olmak ve birebir vakitte da biraz da milletvekili olarak, yasama faaliyeti yürütürken, vatandaşın bütçe hakkının elinden nasıl gasp edildiğini, işçinin örgütlenme hakkının, örgütlü çaba hakkının ve dayanışma uğraşının nasıl yok sayıldığını biraz sizlerle paylaşmak istedim. Evet, bugün bu şurada Samsun’da işçilerin konuşacağı, siyasetçilerin dinleyeceği ve işçilerin taleplerini not ederek önümüzdeki süreçte nasıl hayata geçirmek için, çaba edebileceğini söz etmesi gerekir. O nedenle çok çok, uzun uzun siyasi konuşmalar yapmamaya itina göstereceğim. Liderim dedi ‘DİSK o masadan çekildi, zira orada bir tiyatro oynanıyordu’. Evet, sahiden orada bir tiyatro oynanıyor. Bundan daha hoş söz edilemezdi. Oturuyorlar, tartışıyorlar sonra üstteki kişi diyor ki, siz bir şükran belirtin ki, ben yüksek ilan edeyim, ona nazaran de bu süreci kazananın sendikaların değil, işçilerin, emek uğraşı verenlerin değil tek adamın olsun istiyor. Emin olun bu açıklanan sayılardan sonra, daha yüksek bir sayı verilecek zira önümüze gelen bütçede, biz bu sayıları görebiliyoruz.
“BÖYLE DEVAM ETMEYECEK, ETMEMELİDİR DE”
Evet, bütçe hakkı dedim hepimizin bildiği üzere vatandaşın, bütçede harcamanın nasıl yapılacağını kamu kaynaklarının nasıl dağıtılacağını, üretimin nasıl destekleneceğini, emeğin, işçinin, bayanın, gencin güçlenmesi için, ne kadar hisse ayıracağını belirler. Evvelden yasama organı belirlerdi, artık tek kişi belirliyor. Bütçe önümüze geliyor ister kabul edin, ister kabul etmeyin yani yine kıymetlendirme oranın da bu bütçeyi kullanır, geçirirler. Yani, sizin niyetinizi, sizlerin elçi olarak gönderdiğiniz milletvekillerinin bütçenin bir kuruşunda dahi, verdiği uğraşın karşılığını sizler ismine almak bugün pek mümkün değil. Neden, zira bugün otoriter bir rejimle idareyle yönetiliyoruz zira bugün her şeyi ben bilirim diyen ve ben bileceğim diyen yangınları söndürmek için ben talimat vereceğim. ‘Talimat vermezsem yangınlar sönmez’ diyen, ülkede doğaların talan edilmesine, karar vereceğim, yandaşlarım insanların hayat hakkını ve insanların ömür uğraşını verdiği ve anayasal garanti altındaki pak bir etrafta ve sağlıklı bir tabiatta yaşama hakkını ben elinden alırım. İster veririm ister vermem diyen bir anlayışla karşı karşıyayız. Ancak bu türlü mi devam edecek, bedelli liderimin söz etTiği üzere bu türlü devam etmeyecek, Etmemelidir de. Bu vesileyle bugün madenciler günü, gözyaşları simsiyah akan, güneşi görmeden ömrünü o madende geçiren, tüm madencilerimizi buradan selamlamak ve birebir vakitte da başta Amasra’da kaybettiğimiz ve bir iş cinayetine maalesef ömürlerini feda etmiş, tüm madencilerimizi sizlerin huzurunda hürmetle minnetle anıyorum. Evet, önlemler alındı mı? Tabi ki alınmadı komiteler kararı verecek. Lakin sonuç ne olacak? Soma’daki komitenin raporu ne olduysa maalesef burada da o olacak üzere görünüyor. “
KARABACAK: “HER ŞEYE KARŞIN ÜMİTSİZLİĞE YER YOK”
DİSK Genel-İş Samsun Şubesinin 9. Seçimli genel heyetinde eski lider ve yeni lider adayı Keyifli Karabacak yaptığı konuşmasında şunları söz etti:
“Düşünün ki yoksulluk sonunun 25 bin TL’yi, açlık sonunun 8 bin 500 TL’yi aştığı şu günlerde bizler, işçiler olarak hem devlete vergilerimizi aksatmadan ödemeyi hem de hayat gayretimizi sürdürüyoruz. Evvelce yoksulluğun pençesine düşmekten korkan işçiler, bugün açlığın pençesinden kurtulma gayreti vermek zorunda bırakılıyor. Siz, bu tablonun sorumlusunu elbette biliyorsunuz. Geçmişte bir gecelik kanunlarla yumurtadan dahi kar etmenin peşine düşmüş yabanî kapitalistler, bugün yüzde 90’ınından fazlasının sömürüldüğü bir toplumun memnun azınlığı olarak sefa sürüyorlar. Bugün çocukların yatağa aç girdiği bir ülkede, bayanların gün be gün katledilişlerinin kederleştirildiği, yeraltında bir dilim ekmek için canını ortaya koyarak çalışan maden işçilerinin ölümlerinin mukadderat olarak lanse edildiği bir ülkede memnunluktan, refahtan, büyümeden, gelişmeden bahsedilebilir mi? Karşımızda devasa bir tehlike var. Gözünü işçinin cebine dikmiş, çocukların vefatına göz yuman, bayanların vefatına sessiz kalan, her geçen gün hak ve özgürlükleri kısıtlamaya azmetmiş, bunu gözden kaçırmayın. Her şeye karşın, tüm bu kara tablolara karşın ümitsizliğe yer yok.”